Om tien voor zes staat de zuster aan mijn bed met de thermometer en de pillen: paracetamol en oxycodon. Lekker. Pijn valt wel mee zo. Fysio komt langs en we doen een trapje op en aflopen. Dat gaat goed. Nog een ontslaggesprek met allerlei tips voor thuis. Medicijnen worden geregeld en Selene komt me oppikken. In de rolstoel naar beneden, de auto in en om half twaalf ben ik weer thuis. Komen gelijk al bloemen van Stef en Monique en Oma. Leuk. Siel werkt maar is op tijd thuis. Lekker omeletje en plat, maar wel zo dat ik Ajax – Utrecht kan zien. Helaas 1-1.
